In memoriam
Shaggy
Shaggy (16-02-2008 - 23-08-2023) was een heerlijke relaxte bink; onverstoorbaar en zelfstandig. Hij was lief, stabiel en zelfverzekerd. Shaggy hing graag de clown uit en wist altijd weer het ijs te breken met zijn grappige streken. Hij werd blij van samenwerken en zijn dag kon niet meer stuk als hij mee mocht eten van een stroopwafel.
Shaggy heeft veel mensen geholpen steviger in de schoenen te staan en in balans te komen met zichzelf.
Sandra schrijft het volgende over hem:
“Jij die me hielp bij alle moeilijke beslissingen maakt nu dat ik de moeilijkste beslissing heb moetenmaken die er maar bestaat.
Mijn buddha, mijn zelfverzekerde, altijd stabiele , vriendelijke eigenwijze onvoorwaardelijke maatje. Want dat was je. Ook al was je officieel Pims hond, daar deed je niet aan. Jij hoorde bij mij en je had een missie met mij in dit leven
Altijd ging je al je eigen gang. Waar jouw zusjes rechtsaf gingen; jij ging links. Het pad wat wij voor jou bedachten daar dacht jij t jouwe van. Agility was niet echt jouw ding, dus bouwde je jouw eigen feestje.
Tot we jouw passie ontdekten; namelijk werken met mensen en hun leven weer kleur geven. Deze job was geschreven voor jou.
Je bent mn grote voorbeeld; ga voor je hart ipv alleen voor wat je hoofd je vertelt; laat je niet leiden door het pad van andermans verwachtingen en volg die van je dromen.
Je bleef altijd trouw aan jezelf en aan mij, onvoorwaardelijk, altijd. En jij hoefde niet steeds die band te bevestigen of te verdedigen want je wist dat t goed zat met ons.
Puberteit waanzin; weglopen- bananen etc. Zo koppig. Agility? Nee liever konijnen jagen of op je rug t gras over. Soms tot van trainer en baas. Uren achter je aangerend, kilo’s snoepjes die je niet moest, stroopwafels bleken meer je ding.
Toen je 1,5 was besloot je al je eerste bijna dood ervaring mee te maken. Bijna was je van een kliff afgesproken achter een steen aan. Je vond ons maar overdreven toen we in paniek probeerden je te lokken.
Daarna volgden nog vele kamikaze acties: koeien opjagen, de schapenwei in, konijnenjacht en zelfs een zwijn was leuk om achter aan te jagen (tot hij zich omdraaide en je op de hoorns nam).
Tot je mee mocht vrijwilligers werk doen bij een jongen met downsyndroom. Zowel hij als jij bloeide op en je wist me duidelijk te maken dat hier jouw en dus ook mijn roeping lag voor ons. Jij was t die me de weg wees en die mijn partner werd voor jaren.
Je hebt mijn leven kleur gegeven en ik weet dat je vele levens weer hebt laten stralen, mensen weer hoop hebt gegeven en lichtpuntjes hebt gegeven. Jouw werk was jouw passie en we waren een dreamteam.
Je vond het altijd leuk om mee op avontuur te gaan; wandelen, vakantie, mee werken, zelfs de dierenarts vond je geen probleem. Als je er maar bij was. De twee keren dat we je echt ongelukkig zagen waren de momenten dat je even bij een oppas moest blijven. Dat was niks voor jou. Verder liet jij je niets of niemand gek maken, zelfs het soms grillige karakter van Lummel veranderde je niet.
Met Mikha haar komst kwam er een maatje in je leven die je als een leraar onder je hoede nam. Weer was jij het die haar hielp volwassen te worden, geduldig en lief als je was.
Ook Fozzie heb je na wat gemopper voor de vorm in je hart gesloten en jullie bouwden een bijzondere vriendschap op.
In je privé-leven was je onzichtbaar voor anderen maar des te zichtbaarder voor mij. Altijd was je in de buurt en hield je mij en mijn gemoedstoestand nauwlettend in de gaten.
Je was ontzettend stoer, had geen angst, altijd mijn stabiele rots in de branding. Jij vertrouwde op jezelf en je gevoel waardoor ik blind op jou kon vertrouwen.
Dit was de eerste beslissing vandaag die ik niet kon maken met jou. Deze moest ik voor jou maken, hoe hard ik ook probeerde anders te zien.
Je had pijn en soms bestond je leven uit mist en onzekerheid, iets wat je nooit hebt gehad. Je begon soms te ijsberen en voor het eerst in ons leven snapten we elkaar niet; konden we elkaar niet bereiken. Hoe hard we ook probeerden. Je ogen gingen hard achteruit en ook je lijfje liet je vaker in de steek.
En ondanks alles bleven we beiden doen alsof t wel ging. Bleef je trouw en liep je door op je tandvlees. Niet klaar om elkaar los te laten maar elkaar ook niet meer te kunnen helpen zoals we dat altijd deden.
Hoe moet dat nu verder? De enige belofte die we niet waar konden maken was dat je minstens 18 jaar zou worden.
Lieve Shagje, ik ga je missen, ik hoop dat je dat weet. Voor altijd mijn “one in a million” voor altijd in m’n ❤️.”
Lummel (Bu-yug- tshubs pa of nina’s mi kyim)
Lummel (27-03–2006 - 30-11-2021) was de eerste Tibetaanse Terriër van Sandra. Hij was haar grootste vriend en tegelijkertijd haar grootste uitdaging. Ondanks zijn streken, maakte Lummel, Sandra en haar vriend verliefd of dit bijzondere ras.
Sandra schrijft het volgende over Lummel:
“15 jaar en 8 maanden van:
- ons allereerste eigen hondje.
- humor
- streken
- je grote passie agility, hoopers, clickeren etc
-herrischoppen(je was berucht op het agilityveld)
- altijd in voor actie en plezier
- lol hebben samen
- samen leren
- samen ruziemaken
- mij leren hoe het wel moest, omgaan met honden
- ons trainen ons eten te delen met jou
- ons leren hoe jij dacht door dit luidkeels te vertellen.
- shaggy op de kast jagen
- mikha aanzetten tot actie
- heel veel oneindige knuffels, voor ons was je de grootste kroelkip.
- ons achterna lopen in huis tot vervelens toe zodat je niks miste
Je was me er een. Mijn grootste vriend en tegelijkertijd mijn grootste uitdaging. Want jee wat lijken wij stiekem op elkaar tot grote irritatie van mij.
Je maakte ons, ondanks je streken, verliefd op t ras.
Je had al langer last van je hartje maar sterk als je was bleef je vol levenslust en vrolijkheid. Sinds de zomer beseften we ons dat we leefden in reservetijd. Nog meer dan normaal genoten we dubbel van alle mooie momenten.
Gisteren avond werd je ineens weer benauwd en werkten de medicijnen niet meer. Na een nacht waarin je geen rust meer kon krijgen vanwege de benauwdheid zeiden je ogen vanmorgen genoeg. Het is goed zo, al is het altijd te kort.
Je hebt iedere dag geleefd met volle kracht en al je passie. Tot het vandaag niet meer kon.
Lieve grommelpot, wees een beetje lief daarboven en zorg dat ook daar jouw feestje verder gevierd gaat worden. Je bent en blijft altijd onze eerste en we zullen je onwijs missen.
Tot ooit lief vriendje💔
E: info@braef.com / T: 06 48 18 11 24 / AGB-code: 41526013
KVK 66197066 - BTW NL001883895B36 - IBAN NL34KNAB0255348398
© Braef